"Репортёр выходит в свет". Почему я стал(а) учителем?
11:37 / 02.10.2016
«Чаму вы вырашылі стаць настаўнікамі?» – з гэтым пытаннем мы звярнуліся да маладых спецыялістаў, якія працуюць у школах нашага раёна.
Юрый Аляксандравіч Русак, настаўнік фізікі і інфарматыкі Гудагайскай сярэдняй школы:
– Прафесія настаўніка мне падабалася з дзяцінства. Ужо ў старэйшых класах я мэтанакіравана рыхтаваўся да паступлення ў Брэсцкі педагагічны ініверсітэт імя Аляксандра Пушкіна, а пасля яго заканчэння атрымаў накіраванне ў Астравецкі раён. За месяц, што прайшоў з дня прыезду, пазнаёміўся з раёнам і сістэмай адукацыі. Усё падабаецца, тым больш што падчас педагагічнай практыкі мы хадзілі ў школу, праводзілі ўрокі. Пакуль што ў прафесіі я не расчараваўся. Мне падабаецца працаваць з дзецьмі: я выкладаю фізіку, інфарматыку, асновы бяспекі жыццядзейнасці, вяду факультатыўныя заняткі. Словам, стараюся стаць прафесіяналам.
Маргарыта Міхайлаўна Качан, сацыяльны педагог Цэнтра творчасці дзяцей і моладзі:
– Чаму я вырашыла стаць настаўнікам? На гэта было шмат прычын. Па-першае, гэта жаночая прафесія; па-другое, ты ніколі не застанешся без работы. Паколькі родам я з Баранавічскага раёна, паступаць вырашыла ў Баранавічскі дзяржаўны ўніверсітэт – атрымала спецыяльнасци настаўніка абслугоўваючай працы і сацыяльнага педагога. А яшчэ – і гэта галоўнае! – работа з дзецьмі прыносіць задавальненне: ты можаш унесці важкі ўклад у іх выхаванне. І гэта цудоўна. Ні разу не пашкадавала, што выбрала такую прафесію. Збіраюся застацца ў Астравецкім раёне.
Дзмітрый Вячаслававіч Карвэцкі, настаўнік англійскай мовы Варнянскага НПК:
– У школьныя гады я марыў вывучыць англійскую мову. Гэта быў уплыў старэйшай сястры, якая паступіла на факультэт міжнародных камунікацый Мінскага дзяржаўнага лінгвістычнага ўніверсітэта. За ёй у гэтую ж установу падаўся і я – паступаў па накіраванні і таму пасля заканчэння ўніверсітэта вярнуўся ў Астравец.
Што такое быць настаўнікам, зразумеў на пятым курсе падчас практыкі ў лінгвістычнай гімназіі, дзе сямікласнікі свабодна размаўляюць на замежнай мове. На жаль, узровень ведання англійскай мовы ў астравецкіх школьнікаў крыху адрозніваецца. Затое адкрытасць і добразычлівасць нашых вучняў, якія нават не ведаючы цябе, вітаюцца, узровень іх выхаванасці шмат вышэйшы. Я не толькі выкладаю англійскую мову, але і з'яўляюся класным кіраўніком – і гэтыя абавязкі забіраюць добрую палову часу, але спадзяюся, што спраўлюся з усім, чым займаюся: дам вучням добрыя веды і змагу выхаваць іх.
Таццяна Аляксандраўна Бабіч, настаўнік замежнай мовы Міхалішкаўскай сярэдняй школы:
– Другі год я працую ў школе – і рада, што, па-першае, трапіла ў цудоўны калектыў, а па-другое, пасябравала са школьнікамі.
Па праўдзе кажучы, пры паступленні я не асабліва ўсведамляла, што ў будучым стану настаўніцай. У тым, што хачу працаваць з дзецьмі і мне гэта падабаецца, упэўнілася падчас педагагічнай практыкі. Неўтаймаваная энергія, настрой дзетвары дае стымул працаваць, прыдумваць цікавыя ўрокі, ствараць нешта новае. А калі бачыш зацікаўленыя вочкі сваіх выхаванцаў, то і работа прыносіць задавальненне.
Алена СВЕТЛАЯ, фота аўтара.