житейские истории
Наверняка у большинства весёлые и беззаботные студенческие годы оставили самые тёплые воспоминания. А сколько прикольных историй случалось в то время! Одной из них хочу поделиться. Читать далее
Выраз «глобус Беларусі» стаў ужо расхожым – так гавораць, калі хочуць паказаць недарэчнасць нейкага пытання ці выказвання: «А глобус Беларусі вам не падаць»? Читать далее
Всем известно поверье, что детей приносит аист. Не так давно довелось убедиться в правдивости этих слов. Читать далее
Жыццё Тарэса з Андрэем пражылі душа ў душу: любілі, шкадавалі адно аднаго. Ён на сябе заўсёды стараўся цяжэйшую работу ўзяць, яна яму – лепшы кавалак пакласці. Читать далее
У часы, калі мы яшчэ толькі вучыліся вымаўляць словы «супермаркет» і «буцік», я – так склаліся сямейныя абставіны – часцей ездзiла ў Вiльнюс, чым у Мiнск. Любiла прайсці па дарагіх магазінах – калі не купіць, дык паглядзець, што прадаюць і па якой цане. Читать далее
У вёсцы «клопатаў восем» не толькі ўвосень, а ад замаразкаў да замаразкаў. Нездарма ж кажуць, што агарод любіць гарбатую бабу – тую, што, не разгінаючыся, у зямлі корпаецца ад рання да змяркання. Читать далее
Даўно вядома, што вясковыя гаспадары заўжды спаборнічаюць: хто раней пасадзіць, хто першым бульбу выкапае, у каго даўжэйшы агурок вырас, а ў каго капуста большая завязалася. Читать далее
У бальніцу жанчынка трапіла – маладзенькая! Стан тоненькі, як перашчыкнуць, галасок звонкі, коскі па плячах трапечуцца… Нават не верыцца, што ёй ужо 30, што дома чакаюць муж і двое дзетак, старэйшаму з якіх амаль 8 гадоў. І з такой любоўю яна расказвае пра Руслана свайго, пра сына, пра дачушку, што зразумела: шчаслівыя яны! Читать далее