У бальніцу жанчынка трапіла – маладзенькая! Стан тоненькі, як перашчыкнуць, галасок звонкі, коскі па плячах трапечуцца… Нават не верыцца, што ёй ужо 30, што дома чакаюць муж і двое дзетак, старэйшаму з якіх амаль 8 гадоў. І з такой любоўю яна расказвае пра Руслана свайго, пра сына, пра дачушку, што зразумела: шчаслівыя яны! Читать далее
житейские истории
14:49 / 08.09.2020
409
Ёсць у народзе прыказка «каму вайна, а каму – маць радна». У сэнсе – ёсць людзі, якія з любой бяды сваю выгаду паймеюць. Читать далее
08:51 / 27.08.2020
303
Патрапіла я неяк у бальніцу – ціск падняўся. Паклалі мяне ў палату, дзе ляжалі дзве бабулькі. Пакуль у вачах было цёмна, то нікога не бачыла і не чула, а як крыху пасвятлела пасля кропельніц і ўколаў, то захацелася пагаманіць з суседкамі. Читать далее
08:12 / 26.08.2020
260
Прыслалі неяк у нашу вёску маладога спецыяліста: Мілану пасля заканчэння адпаведнай навучальнай установы прызначылі прарабам. Пасялілася дзяўчына ў адзінокай бабулі – Лявонаўна з радасцю выдзеліла ёй асобны пакой. Гаспадыня і кватарантка хутка пасябравалі і па меры магчымасці дапамагалі адна адной: Лявонаўна Мілане вячэру зварыць, а тая з магазіна што-небудзь прынясе, з якой цяжэйшай работай дапаможа ўправіцца. Читать далее
16:01 / 23.08.2020
373
Вася – вадзіцель-прафесіянал, працуе ён у мужчынскім калектыве. Жанчыны там толькі дзве – бухгалтар і дыспетчар. Читать далее
15:23 / 04.08.2020
225
Жывуць са мной па-суседску старажылы нашай вёскі дзед Антось і баба Ганна. Бачу неяк: дзед каля веснічак тэпае. А неўзабаве і прычына высветлілася: машына загула – дачка з унукамі прыехала! Читать далее
14:21 / 01.08.2020
499
Как-то жарким летним днём мне захотелось пройтись к живописному месту на речке, где после парилки любят окунуться в освежающую бодрящую купель любители контрастных процедур. Читать далее
13:03 / 27.06.2020
642
Оля (3 года) с папой останавливаются на пешеходном переходе в ожидании сигнала светофора. Читать далее
10:17 / 03.06.2020
515
Антось у вёсцы слыў дзіваком. Жыў бабылём, пенсію атрымліваў нядрэнную, бо ўсё жыццё працаваў на трактары. Але хадзіў абарванцам: у залатаных штанах, засаленых расцягнутых свэтрах, світках з чужога пляча. У магазіне купляў усё самае таннае і па мінімуму: хлеб, малако, кільку, не ленаваўся пайсці ў суседнюю вёску ў краму, дзе батон быў на пару капеек таннейшы, чым у іх аўталаўцы, і мог чакаць да самага
вечара, пакуль яго прывязуць. На кпіны і жарты аднавяскоўцаў увагі не звяртаў, моўчкі пасміхаўся ў сівы вус. Читать далее