Чым займаюцца валанцёры “Карытаса”

16:06 / 18.12.2018

Адвэнт – час добрых спраў.
Праз шчырыя малітвы за блізкіх, дапамогу людзям, якія перажываюць у сваім жыцці не самыя лепшыя часы, мы набліжаем сустрэчу з Божым Дзіцяткам…

У парафіяльным доме касцёла Святых Космы і Даміяна, які год назад гасцінна адчыніў дзверы перад дзецьмі, моладдзю і іх бацькамі, віруе напоўненае радасцю, добрымі справамі і сустрэчамі жыццё – у гэтым я ўпэўнілася, завітаўшы на чарговую моладзевую сустрэчу.

Вокны рэдакцыі выходзяць на парафіяльны дом. Штодзень назіраю, як на заняткі па рэлігіі і сустрэчы спяшаецца дзятва і моладзь. Нягледзячы на слату, снег ці дождж, хлопчыкі і дзяўчынкі, бягуць сюды кожны дзень.
Аднойчы я вырашыла па-суседску зазірнуць на агеньчык і зразумець, чаму дзяцей, як магнітам, цягне ў парафіяльны дом.

…Вясёлы дзіцячы шчэбет, рэпетыцыі, буйства яркіх фарбаў – здавалася, трапіла ў шчаслівую краіну, дзе пануе згода, радасць і, канешне ж, вера.
Дзякуючы намаганням святароў, сясцёр законных, якія найбольш апякуюцца дзецьмі і моладдзю, бацькам, літаральна за год парафіяльны дом стаў падобным на вулей, дзе кіпіць жыццё.

Тут кожны заняты сваёй справай. Хтосьці да дошкі прымацоўвае фотаздымкі з сумесных паездак і пілігрымак. Іншыя рэпеціруюць калядныя песні і пастаноўку…

Дарэчы, тут я даведалася, што кветкі расцвітаюць і ў снежні! У невялікім пакойчыку, на вокнах якога сярод сасновых вяночкаў схаваліся круглабокія анёлкі, дзеці разам з сястрой Наталляй рабілі кветкі з каляровай гафрыраванай паперы і цукерак: «кветкі любові» – так яны назвалі свае вырабы. А на стале, згодна з адвэнтавай традыцыяй, гарэла адна з чатырох свечак – кожная з іх гарыць адзін тыдзень: чатыры свечкі – чатыры тыдні Адвэнту.

– Вялікі букет ужо паехаў на выставу ў Віцебск, – расказвае сястра Наталля. – Разам з моладдзю – валанцёрамі дабрачыннага таварыства «Карытас» – мы ўжо больш за месяц робім «кветкі любові»: той, каму яе падораць, пачастуецца цукеркай, а кветачка застанецца на памяць як сімвал светлай радасці. Іх падорым адзінокім, хворым, людзям з інваліднасцю, каб яны ведалі і адчувалі, што не адны ў гэтым свеце; што маленькі Езус, які хутка народзіцца, прыйдзе да кожнага з нас.

– Сёння мы дапамагаем рабіць кветкі сваім старэйшым сябрам. Спадзяюся, яны спадабаюцца тым, хто іх атрымае, – гаворыць Аліса Сяржанава. – Мне падабаецца хадзіць у касцёл, я з нецярпеннем чакаю свята Божага нараджэння.
Да размовы далучаюцца і іншыя дзяўчынкі – яны ў адзін голас расказалі дэвіз сваёй дабрачыннай акцыі:

«Кветка любові» няхай кранае
Кожнае чалавечае сэрца,
А любоў Божая ўсіх з’яднае –
І будзем жыць у Божай апецы.

Творчым працэсам, акрамя сястры Наталлі, кіравала і парафіянка Таццяна Лапшэвіч. Яна стала валанцёрам, дзякуючы прыкладу дачок Вікторыі і Юліі.

– Сустракаемся мы раз на тыдзень, а то і часцей, – расказвае жанчына. – Спраў хапае, асабліва падчас Адвэнту. Акрамя кветак з салодкім «вочкам», для дзяцей з прытулку зрабілі яшчэ і пакрытае каляровай глазурай пячэнне.

Больш за год у астравецкім «Карытасе» «валанцёраць» брат і сястра Дзіяна і Дзяніс Юцкевічы.
– Мне падабаецца дапамагаць блізкім – і гэта я раблю не толькі ў касцёле, – расказвае дзяўчына. – Ад радасці іншага чалавека на душы робіцца святлей. Спадзяюся, гэтыя кветкі падораць адзінокім людзям часцінку нашай любові.

Думкі сястры падзяляе і брат:
– Добрыя справы розныя бываюць. Часам добрага слова хапае, каб падняць чалавеку настрой.
Адвэнт – самы час зрабіць тое, што мы адкладвалі на заўтра. Знайдзіце вольнае акенца ў сваім працоўным графіку, каб пазваніць бацькам ці адведаць іх. Пакрыўдзіліся ці кагосьці пакрыўдзілі – папрасіце прабачэння… І не шкадуйце добрых слоў, як гэтыя дзеці не шкадуюць «кветак любові» для тых, каму не хапае пяшчоты, спагады, дабрыні.

Рэлігійная місія «Дабрачыннае таварыства «Карытас» па добрай традыцыі распачало штогадовую дабрачынную акцыю «Калядная свечка». Паўдзельнічаць у ёй можа кожны жадаючы.

На працягу Адвэнту ва ўсіх парафіях Гродзенскай дыяцэзіі можна будзе ахвяраваць пасільную для сябе суму, каб набыць свечку. Усе сродкі пойдуць на патрэбы сацыяльна неабароненых дзяцей. А свечка, запаленая ў Вігілійны вечар, стане сімвалам таго, што вы рыхтаваліся і чакалі маленькага Езуса.