Польский священник оказался белорусом
Героя Польшчы… Толькі Польшчы? Давайце паспрабуем разабрацца…
…У Камайскім касцёле ёсць рэліквія – аскепачак косці благаславёнага Ежы Папялушкі. А ў хуткім часе ў гэтым храме з’явіцца алтар Папялушкі. Чаму менавіта там? Ужо хаця б таму, што ў гэтым касцёле працуе неабыякавы святар – ксёндз Яцэк Хутман, намаганнямі якога ў рэчаіснасць парафіі вярнуліся ўжо амаль забытыя імёны святара-філосафа Казіміра Сваяка, мастака Альфрэда Ромера і многіх іншых. А яшчэ таму, што ўжо ў адносна далёкім 1972 годзе, калі ў польскай сям’і Хутманаў нарадзіўся сын Яцэк, менавіта святар Папялушка прыйшоў да іх, каб благаславіць немаўля…
Думаю, гэта заўважалі многія: дастаткова ўхапіцца за “хвосцік” ніткі, як клубок падзей пачне раскручвацца амаль што сам па сабе – з ніадкуль будзе прыходзіць новая інфармацыя, з’явяцца патрэбныя людзі, адно дзеянне прыцягне другое, на паглыбленым узроўні… Менавіта па такім сцэнарыі адбываецца ўшанаванне благаславёнага Папялушкі ў Камаях…
У мінулую нядзелю Камайская парафія прымала незвычайны падарунак – юбілейны медаль благаславёнага Ежы Папялушкі, які парафіянам перадала з Польшчы 93-гадовая маці пакутніка. З падзякай за памяць аб сыне і за павагу да здзейсненага ім. За вернасць прынцыпу, па якім жыў яе сын: «Не дазволь перамагчы злу, але перамагай зло дабром».
А незадоўга да гэтай падзеі журналісткі з Беластоку наведалі пані Папялушкаву і аказалася… “Маці ксяндза размаўляе па-беларуску!” “Ежы Папялушка вырас у беларускамоўнай сям’і!” “Родная мова благаславёнага – наша!” Ды і хіба магло быць інакш, калі ён нарадзіўся і вырас у вёсцы Акопы на Беласточчыне, дзе спрадвеку жылі беларусы?!
Святых заступнікаў – тысячы, а беларускіх – адзінкі. Не таму, што сярод нашага народа няма абраных Богам або пакутнікаў за веру, – ёсць і, можа, больш, чым у іншых. Але беатыфікацыя – доўгі працэс, якім трэба займацца ўпарта і мэтанакіравана. Гаворачы сённяшнім слэнгам, “прабіваць”… Такое ўражанне, што ў нас няма каму гэтым займацца… І ўжо хаця б таму так важна, што благаславёны пакутнік Ежы Папялушка – і наш, беларускі заступнік!
Цікава, што падчас урачыстай Імшы, прысвечанай яго памяці, адбыліся адразу шэсць хростаў. І кожнаму з хлопчыкаў яго бацькі далі пры хрышчэнні падвойнае імя, адно з якіх – Ежы (па-нашаму – Юры). Усім новаахрышчаным ксёндз Яцэк падарыў па абразіку з выявай благаславёнага Папялушкі. А яшчэ адным падарункам (і не толькі хроснікам – усім прысутным на Імшы) стала музычнае суправаджэнне Літургіі і невялікі канцэрт пасля яе заканчэння ў выкананні арганіста Гервяцкага касцёла Святой Тройцы, магістра музыкалогіі Андрэя Міхновіча.
Ганна ЧАКУР.