Как часто островчане приходят к предкам на могилу?
12:01 / 17.04.2018
– Мае продкі пахаваны на мальскіх і астравецкіх могілках – звычайна выбіраюся туды з бацькамі. Атрымліваецца гэта рэдка – я працую ў другім горадзе.
Лічу, што дастаткова наведваць могілкі 2-3 разы на год, каб пасадзіць або прыбраць кветкі, падмесці, пафарбаваць помнік.
– Не скажу, што часта – дзесьці 5-6 разоў на год. Звычайна сыны дапамагаюць мне наводзіць парадак. А калі справы зроблены, можна і ўспомніць родных, якія ўжо не з намі.
На Астравеччыне ў мяне маці, свёкар і свякроўка пахаваныя – іх магілкі даглядаем. А вось бацька пахаваны ў Літве – там я даўно ўжо не была, але, на шчасце, яго магілу даглядаюць родзічы.
– На Астравеччыне я нядаўна. Продкі пахаваны на Міншчыне і Магілёўшчыне, мы некалькі разоў на год наведваем іх могілкі.
Добра, што для ўспаміну памерлых ёсць асаблівыя дні. Аднак гэта не значыць, што ў астатнія не павінны помніць пра іх.
– Вельмі балюча, калі сыходзяць родныя і дарагія нам людзі. Але страшней, калі жывыя забываюцца пра іх ласку і дабрыню.
Да сваіх родных на могілкі я хаджу часта і стараюся ўспамінаць іх добрыя ўчынкі. Спадзяюся, мае дзеці будуць рабіць гэтак жа.
– Раз на год мы едзем на Віцебшчыну на магілы родзічаў. Па-іншаму, на жаль, не атрымліваецца.
Калі ёсць магчымасць – гэта трэба рабіць часцей. Аднак жывым, якія побач з намі – дзецям, бацькам, сябрам, – таксама трэба ўдзяляць час.
