Алена Ярашэвіч: заўтра будуць новыя справы
11:11 / 07.05.2018
«Прывітанне!», «Каву будзеш?», «Першую паласу чытала?», «У каго ёсць інфармацыя на першую?», «Хуценька папраў – і аддай на вёрстку!», «А дзе ў вас рэклама?» – раніца ў нашай рэдакцыі шматгалосая. І часам той, хто чуе і бачыць гэты вір галасоў і перамяшчэнняў, не адразу разумее, куды ён трапіў і што тут робіцца.А для нас гэта – паўсядзённыя будні, без якіх мы не ўяўляем свайго жыцця, як і адзін без другога.
Імкліва бяжыць час… А на памяць прыходзіць 16 чэрвеня 2009 года, калі я ўпершыню пераступіла парог рэдакцыі – і стала журналістам.
Амаль 9 гадоў, 3 250 дзён, 77 850 гадзін прайшлі-прабеглі цікава, непаўторна і незвычайна. І кожны дзень быў непадобным на ўчарашні.
…Галава перапоўнена інфармацыяй – яе трэба тэрмінова пакласці на паперу. Да перастуку пальцаў па клавіятуры дадаецца тэлефонны званок. Хтосьці просіць дапамогі ў вырашэнні праблемы. Незакончаны артыкул «завісае» на экране манітора, а ты пачынаеш штурмаваць розныя інстанцыі – бо на цябе нехта разлічвае, ты паабяцаў… А потым радуешся разам з чалавекам, якому змог дапамагчы. Або наадварот…
… Зноў званок. «У 12 гадзін пасяджэнне» – «Трэба быць?» – «Абавязкова!» Бягу ў райвыканкам, праз гадзіну-другую вяртаюся ў рэдакцыю і зноў сядаю за артыкул. Толькі «распісалася» – хопіць: на старонку не ўлезе. І загаловак трэба прыдумаць – абавязкова цікавы і нешаблонны. А ён ніяк не ідзе ў галаву!
…Бягу ў суседні кабінет – на сайт трэба паставіць інфармацыю…
Спіс незакончаных спраў дапаўняецца яшчэ адной тэмай – і чарговы лісток прымацоўваецца да манітора, каб не забыць!
Тэлефанаванні, стасункі з людзьмі, электронныя пісьмы і адказы на іх, справаздачы – не здзіўляйцеся, журналісты іх таксама пішуць, – абмеркаванне важных тэм, якія патрабуюць тэрміновага вырашэння… І чым мая работа адрозніваецца ад любой іншай? Напэўна, нічым – акрамя таго, што мне яна дорыць радасць кожнага новага дня і жаданне сустракаць кожную раніцу сваіх калег з усмешкай.
На сёння – хопіць. Заўтра будзе новы дзень – з цікавымі сустрэчамі і незабыўнымі падзеямі. Я зноў зайду ў свой кабінет і пачну дзень са свежага нумара любімай раёнкі, якую толькі што прынеслі з пошты.
Алена ЯРАШЭВІЧ,
намеснік галоўнага рэдактара
газеты «Астравецкая праўда»
