Да сябе «на прызбу» гасцінна паклікала Міраслава Якіменка
У клубе вёскі Страчанка напрыканцы мінулага тыдня не было дзе яблыку ўпасці: і малых, і маладых, і пажылых да сябе «на прызбу» гасцінна паклікала яго загадчыца Міраслава Якіменка.
Старэйшыя людзі яшчэ памятаюць, што такое прызба і навошта яна патрэбна. А вось маладзейшым варта патлумачыць: прызба – гэта земляны насып каля хаты, на якім звычайна ў нядзелю – у буднія дні хапала работы – збіраліся людзі, каб пагаманіць, пажартаваць, павесяліцца.
Нездарма гаспадыня для свята абрала такую сімвалічную назву «На прызбе ў Міраславы».
У зале была аформлена выстава вышывак, ручнікоў, дываноў, вырабаў з саломкі і паперы.
З Міхалішак да нас прыехалі ўдзельнікі ансамбля «Вілія», былі і артысты з Мядзельшчыны. Роставыя лялькі Дзед і Баба бавілі дзяцей. Тэатралізаваныя мініяцюры ў выкананні аматарскага аб’яднання «Дабрыня» і гумарыстычнага тандэма Міраславы Якіменкі і Ганны Трубіцкай развесялілі прысутных да слёз. Дзяўчынкі выканалі цудоўны танец з беларускімі ручнікамі.
Гаспадыня Міраслава запрасіла і мяне «на прызбу». На выставу я прывезла альбомы са сваімі фотаздымкамі і прачытала некалькі ўласных апавяданняў.
У гульні «Поле цудаў» разам з гаспадыняй мы ўзгадалі беларускія народныя гульні: «Яшчур», «Не кажы гоп, пакуль не пераскочыш», «Арэх» і іншыя. Самых кемлівых чакалі падарункі. А завяршылі вечарыну кракавяк і полька пад гармонік.
Я яшчэ раз пераканалася: наша моладзь цікавіцца і ведае беларускі фальклор, гісторыю маленькай радзімы, дзякуючы такім людзям, як Міраслава Якіменка.
Дзякуй вам, Міраслава Ізыдораўна, за цудоўную імпрэзу. З задавальненнем збяромся яшчэ раз у вас «на прызбе», і не раз!
Ганна МІЛАШЭВІЧ.